میانمار


بسم رب الشهدا

انا لله و انا الیه راجعون

از دیر باز بوداییان مظهر آرامش بودند.

معابد طلایی و لباس های زرد و نارنجی. مدیتیشن های طولانی و سکوت.

سکوت... سکوتشان پر ابهت اما برای من ترسناک بود. به چه می اندیشند؟ به نیروانا؟ به فنا؟

به رنج؟

غربیان دلزده از کلیسا و خدای کلیسا نیز در سالهای اخیر برخی فرقه های نوپدید پوستند. در مقاله ای علل گرایش فربیان به بودیسم را بررسی کردم اما همه چیر در آن بود جز ترور و چنایت و نسل کشی.

چه کسی فکر می کرد بوداییان اهل جنایت باشند؟

اولین بار در یک مستند با شوکو آساهارا رهبر فرقه بودایی Aum  آشنا شدم. این فرقه در اصل یک جنبش نوپدید دینی است و چندان اصالتی مثل مهایانه و هینه یانه ندارند. رهبر این گروه پس اینکه در انتخابات پیروز نشد قصد انتقام از مردم توکیو را گرفت و مریدانش در متروی توکیو گاز سارین نشر کردند و چندین کشته و زخمی و مسموم بر جای گذاشتند.

باورم نمی شد. چالب اینجاست که رهبر فرقه نیز نابینا بود. اما توجیه کردم که این فرقه نوپدید است و اصلی نیست و تحت تاثیر جریان های غربی است.

داستان گذشت تا رسیدیم میانمار (برمه). اینها دیگر نوپدید نیستند که هیچ بسیار هم اصیل اند.

من هنوز متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده. اطلاعات ضد و نقیض است. یکی می گوید 78 کشته. یکی می گوید 400 تا و دیگری می گوید 15000 تا. هرچند اخبار آواره ها که حدود 80000 است تایید شده است. عکس هایی در اینترنت پخش می شود و هرچند شاید برخی از آنها تایید نشده باشند اما در کل این جنایت و نسل کشی اتفاق افتاده است و ادامه دارد.

در اینجا نمی خواهم به صدا و سیما و سیاست ها وزارت خارجه ایراد بگیرم که نیازی به توضیح نیست.  نیازی هم نیست که بگویم یک قطره خون کشته های سینمای کلورادو به هزار هزار میانماری مسلمان می ارزد. بابا طرف آمریکاییه! حیفه! شرقی مسلمان که تفاوتی با ...

استغفرالله...

من نه امیدی به سازمان ملل دارم و نه به دولت های مسلمان و... امید ما به صاحب زمان و خداست.

دیشب در مفاتیح الحیاة استاد جوادی آملی در مورد گناه آزار به حیوانات و عاقبت آن می خواندم.  خدایا اینها از این هم کمترند؟

خدایا کاش آمار و ارقام و اخبار اشتباه باشد و یک بازی رسانه ای باشد اما انگار واقعیت است.

یا صاحب الزمان ما مسلمانیم؟ ما شیعه تو و پدر تو حسینیم (ع)؟

ما انسانیم؟

یا صاحب الزمان خودت به داد این مردم مظلوم برس.

آه این مظلومان و شهداء دامن ظالمان و گوشه گیران و بی تفاوت ها را خواهد گرفت.

با صاحب الزمان ما را از گوشه گیران قرار مده.

بنی آدم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضو ها را نماند قرار

 م.ا.محب علی

 

قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو!


 ((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))


((اِنَّ لربکم فی ایامِ دهرِکم نفحاتٍ من رحمتهِ٬ اَلا فتعرَّضو لَها))


قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو 

این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو 

گیرم این باغ ، گُلاگُل بشکوفد رنگین 

به چه کار آیدم ای گل ! به چه کارم بی تو ؟

با تو ترسم به جنونم بکشد کار ، ای یار 

من که در عشق چنین شیفته وارم بی تو 

به گل روی تواش در بگشایم ورنه 

نکند رخنه بهاری به حصارم بی تو 

گیرم از هیمه زمرد به نفس رویانده است 

بازهم باز بهارش نشمارم بی تو 

با غمت صبر سپردم به قراری که اگر 

هم به دادم نرسی ، جان بسپارم بی تو 



بی بهار است مرا شعر بهاری ،‌آری 

نه همیه نقش گل و مرغ نیارم بی تو 

دل تنگم نگذارد که به الهام لبت 

غنچه ای نیز به دفتر بنگارم بی تو!


(حسین منزوی)


اللهم عجل لولیک الفرج!

سال نو مبارک!

مهدی(ع)

((بسم الله الرحمن الرحیم))

nafahat.ir

 

  ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می   
ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم