به نام او

سال ها پیش (ششم مردادماه 86) شعری از عمادالدین نسیمی در مدح امیر المومنین (ع) نقل کردم. حال که در ایام شهادت  حضرت امیر (ع) هستیم، مناسب دیدم که این شعر را نقل کنم که هم مدح مولا را دوباره بخوانیم و هم یادی از آن سال ها کنم.
التماس دعا.

این شعر زیبا متعلق به " عماد الدین نسیمی" است. در مورد احوال عماد الدین تا آنجا که من می دانم اخبار زیادی در دست نیست. به طور مختصر می توان گفت که او حروفیه بوده است.در سال۰ ۷۷هــ.ق متولد شده است و در سال  ۸۲۱هــ.ق مقتول شده است و آرامگاهش در حلب همچنان پابرجاست. عماد الدین شاعری متوسط است و اشعارش لبریز از عقاید حروفیه.

و اما در مورد این شعر. شعر زیر به نظر من یکی از جامع ترین( نه بهترین) مدح های امام علی(ع) است. این شعر پر است از آرایه های معنوی ای چون: مراعات النظیر و تلمیح و تضمین و نیز مملو است از آرایه های لفظی چون: واج آرایی٬ جناس و قافیه های درونی و میانی. بهتر است به جای توضیحات ناقص بنده خودتان این شعر را مطالعه فرمایید.

آ" الف اول امیر و اعلم و اعلا علی است          افتخار اولیاء الله مولانا علی است

"ب" براه بارگاه کبریا با مصطفی               بر براق برق رو بالاتر از بالا علی است

متن کامل شعر در ادامه مطلب

شيمل در آخرين صفحات زندگينامه خودنوشتش که کمتر از يک سال پيش از مرگ او منتشر شد، با دوستان ويارانش چنين وداع مي کند:

«آينده با خود چه به ارمغان خواهد آورد؟ نمي دانم. من تنها مي توانم به صلح ،به تفاهم بهتر و بيشتر و احترام متقابل اميد داشته باشم. من از اين ضرب المثل دريانوردان که از مادرم آموختم پيروي مي کنم که مي گويد: «به بهترين ها اميد داشته باش و آمادهء بدترين ها باش!». مادرم افزون بر اين به من آموخت که بيهوده غصهء چيزي را نخورم؛ آنچنانکه در يکي از قصه هاي شرقي مورد علاقهء او آمده است: «صد نفر از طاعون مردند و هزار نفر از ترس طاعون». به نظرم اين سخن، پندي حکيمانه براي جامعهء ماست که هر روز زير آماج هشدارها و اعلام خطرهاي جديد و خبرهاي گيج کننده قرار دارد.

و چه اميد و آرزويي براي خود دارم؟ با نگاهي به آموخته ها و آزموده هايم و برخي از رويدادهاي زندگي ام، شب سال نو 2002 ميلادي را، همزبان با شاعر و شرقشناس محبوبم، فريدريش روکرت، به پايان مي برم که مي گويد:

اگر فردا مرگ به سراغم آيد

چه باک، که بارِ خود به منزل رسانده ام

و اگر رخصت زيستن بيابم، ده سالِ دگر

پيمودن راه و کار نيز دانم، باري و بعد؟

 من به اين سخن پيامبر اسلام که از دوران نوجواني به ياد دارم، مي انديشم كه: مردمان خفته اند و چون بميرند بيدار شوند. («الناسُ نيام فِاذا ماتوا اِنتبهوا»). و من به آن بيداري باور دارم؛ آن بيداري که ما نه قادر به توصيف آنيم و نه توان به تصوير کشيدنش داريم.

تا لقاي روي يار

گم شوم، فاني شوم».

خسرو ناقد، نشريه «کتاب هفته». شماره 167 شنبه 25 بهمن 1382

برای مخاطبان نفحات و دوستانی که دستی از دور و نزدیک بر آتش دین شناسی، اسلام شناسی، مطالعات عرفان و حوزه های دیگر دارند آنه ماری شیمل نام آشنایی ست.

پژوهشگری باپشتکار و عشق. کسی که یک پدیدارشناس واقعی بود. رویکرد همدلانه او در دین شناسی و اسلام شناسی ستودنی بود ( و هست!) آثار فراوان او نه تنها آثار پژوهشی در خور و شایسته ای هستند بلکه برای مطالعه آزاد نیز بسیارشیرین و جذاب و دلچسب اند.

وبسایت علی نامه تصویری را از سنگ مزار مرحومه شیمل قرار داده، که بسیار تاثیر گذار است.

پسندیده دیدم برای دوستان نیز نقل کنم. بر روی مزار او حدیثی از نبی مکرم اسلام (ص)(و گویا منقول از امام علی (ع))  نیز هست) نوشته شده است. "الناس نیام، فاذا ماتوا انتبهوا"

این تصویر برای من این پیام را داشت که آنه ماری شیمل پیام اسلام و عرفان اسلامی را درک کرده و ان شأالله بر اسلام حقیقی و حقیقت اسلام وفات کرده است.

خداوند او را با اولیاء الله مشهور گرداند.

در حقیقت بهانه این پست میلاد نبی مکرم اسلام (ص) بود. میلادش بر همه عالمیان مبارک که رحمت للعالمین است.

 نیز بنگرید:

آنه ماري شيمل، شكوه شرق شناسي آلماني

پروفسور آنه ماری شیمل

((بسم الله الرحمن الرحیم))

"ضیافته الموت"*

مرگ نزد عرفای اسلامی زیباترین لحظه زندگیست. "لقاء الله"٬ آرزوی عارف است.

"خرّم آن روز کزاین منزل ویران بروم"

"دانی که چیست دولت؟ دیدار یار دیدن"

"در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم"

"ای دوست قبولم کن و جانم بستان"

"بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید"

در ادب عرفانی پارسی از این دست تعبیرات فراوان است. این معارف مانند دیگر معرفت های ادب پارسی نشأت گرفته از معارف و تعلیمات ناب اسلامی است. یکی از این معارف "صحیفه سجادیه" است. "صحیفه" مناجات عارفانۀ السید الساجدین و الامام العارفین، حضرت سجاد(ع) با معبود است.
در ادامه مطلب ترجمۀ یکی از دعاهای آن حضرت" به هنگام شنیدن خبر مرگ و در یاد مرگ" آورده شده است. به امید خداوند و کمک دوستان در پست های بعدی مطالبی دربارۀ مرگ در ادبیات عرفانی پارسی نگاشته خواهد.

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

گذشته از بحث تشیع یا تسنن بزرگان عرفا و صوفیه چون حافظ، مولوی، سعدی و...  و یا بحث دیگری که آنان را سنیان متشیع می خواند؛ ارادت ویژه عرفا و صوفیه به اهل بیت (ارادتی که متفاوت از محبت مألوف اهل سنت به اهل بیت است) واضح و مبرهن است.

امروز اربعین سید الشهدا (ع)، به مقاله ای از دکتر سید سلمان صفوی با نام "امام حسین (ع) از نظر مولوی برخوردم که به نظرم مفید است.

فایل +Pdf مقاله را از اینجا دریافت کنید.

البته پوزش می طلبم که اخیرا راه نقل قول را پیش گرفته ایم.

همچنین بنگرید به: چه وصفت کند سعدی نا تمام(پیامبر اعظم (ص) در بوستان سعدی)

در ماه صفر و نزدیک به اربعین حسینی هستیم. مقتلی که ابوریجان به صورت مختصر در آثار الباقیه نقل می کند را به صورت +Pdf در لینک زیر قرار داده ام. امید است استفاده فرمایید.

فایل را از اینجا دانلود کنید.

التماس دعا

بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین

یحیی بر او گواهی داد و بانگ زد:

((در باب اوست که گفتم:

آن کس که از پس من می آید،

اینک از من پیشی گرفته است،

چه پیش از من بوده است))

(یوحنا، باب 1، آییه 15/ ترجمه پیروز سیار)

هرچند آنچه از درک مومن مسیحی و نیز محقق ادیان به بر می آید مراد سخن منسوب یحیی که منقول از انجیل یوحنا ست، عیسی مسیح است، لیک مرا باد حدیث ((کنت نبیا و آدم بین الماء و الطین)) می اندازد.

یا به یاد شیخ شیراز که گفت:

آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی

آمده مجموع در ظلال محمد(ص)

عیدتان مبارک!

به نام خدا

همایش دو روزه این حسین توست

روز دوم:

شب شعر مشق آب

با حضور استاد عبدالجبار کاکایی

و شاعران برگزیده همایش

زمان: سه شنبه ۱۷الی۲۰

مکان: خیابان ۱۶ آذر؛ باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران.

حضور براي عموم آزاد است.

كانون انديشه صفير

از ذکر علی مدد گرفتیم

آن چیز که میشود گرفتیم

در بوته ی آزمایش عشق

از نمره ی بیست صد گرفتیم

دیدیم که رایت علی سبز

معجون هدایت علی سبز

درچمبر آسمان آبی

خورشید ولایت علی سبز

از باده ی حق سیاه مستیم

اما زحمایت علی سبز

شیرین شکایت علی زرد

فرهاد حکایت علی سبز

دستار شهادت علی سرخ

لبخند رضایت علی سبز

در نامه ی ما سیاه رویان

امضای عنایت علی سبز

(مرحوم آقاسی)

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

میلاد حضرت امیر است. این ایام چیز زیادی برای گفتن ندارم اما از آنجا که بی انصافیست در این ایام سخن از آن حضرت نگفتن! به دنبال مطلب نگاهی به آرشیو کردم و از سال ۸۶ مطلبی آوردم. حتی خودم هم مضمون را به خاطر نداشتم پس پر بی لطف نیست تکرار!

((الحمد لله الذی لا یبلغ مِدحته القائلون)) سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند.(نهج البلاغه٬ تر جمه محمد دشتی٬ خطبه ۱)

میلاد یکی از دلایل خلقت٬ امیر المؤمنین و امام العارفین٬ امام علی(ع) را گرامی می داریم.

نه در اختر حرکت بود نه در قطب سکون     گر نبودی به زمین خاک نشینانی چند

 علی (ع) همان است که پیامبر آفرینش خود و او را از یک نور و یک شجر فرمودند.
علی(ع) همان است که در انجیل "الیا" و در تورات "بریء" و در زبوز "اریّ" و نزد رومیان"بطریسا" و...

نمی دانم از چه چیز علی(ع) بگویم... .

علی(ع) کریم است بر همه حتی...
از علی(ع) چه بخواهیم؟

شاید بهتر باشد بخواهیم آنچه سعدی خواسته است. سعدی استاد سخن در قصیده معروف خود پس از ستایش پیامبر اعظم(ص) و خلفای راشدین به هنگامی که به امام علی(ع) می رسد٬ اینگونه می گوید:

  کس را چه زور و زهره که وصف علی(ع) کند       جبار در مناقب او گفته"هل أتی"

زور آزمای قلعه خیبر که بند او         در یکدگر شکست به بازوی لافتی

مردی که در مصاف زره پیش بسته بود    تا پیش دشمنان ندهد پشت بر غزا

شیر خدا و صفدر میدان و بحر جود      جان بخش در نماز و جهان سوز در وغا

دیباچه مروت و سلطان معرفت     لشکر کش فتوت و سردار اتقیا

فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست      ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی(ع)

آری٬ سعدی پس از اینکه مدح مولای متقیان را می کند از آنجا که می داند اهل بیت کریم اند٬ حاجت خود را که شفاعت است از مرتضی(ع) می خواهد. او در ضمن این بیت اعتقاد خود به دو اصل مهم شیعه یعنی شفاعت و عصمت امام علی(ع)(در بیت های بعد از این و در دیگر جایها اهل بیت) را بیان می کند.

((بسم ربّ الحسین)) 

این کشته‌ی فتاده به هامون حسین توست! 

     باز این چه شورش است که در خلق عالم است

      باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین/ بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو /کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب/ کاشوب در تمامی ذرات عالم است

.... ادامه مطلب

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

((اِنَّ لِرَبکم فی ایامِ دهرِکم نفحاتٍ من رحمتهِ٬ اَلا فتعرَّضو لَها)) 

 شهادت مقتدی عارفان و سالکان امیر المومنان، امام علي (ع) را تسليت عرض مي كنم. گفتیم در اين ايام نقلي كنيم از كلام بزرگان در مدح امير المومنان. كتابي نه چندان قطور(۱۶۰) به دستم رسيد از عارف صمداني و عالم رباني، يگانه روزگار؛ حضرت آيت الله جوادي آملي ـحفظه الله ـ به نام "حيات عارفانه امام علي(ع)". پسنديده ديدم سخني چند از اين كتاب ارزشمند نقل كنيم ليك تمامي دوستان و بزرگواران را به مطالعه اين كتاب دعوت مي كنم از آنجا كتاب بر اصولي است كه بعضي بخش ها مقدمه اي بر ديگري است.  تعاريف و توضيحات كتاب هم بسيار مفيد است.

مدح بلند ابن سینا از امیر المومنان(ع)

ممکن است آگاهی از همتایی علی (ع) با قرآن مجید و همسانی آن حضرت با وحی سماوی، ابو علي ابن سينا (رحمه الله) حكيم نامور جهان اسلام را موفق كرده باشد كه درباره آن حضرت (ع) چنين بگويد:

(( اشرف بشر و اعّز انبيا و خاتم پيامبران(ص) به مركز دايره حكمت و فلك حقايق و خزانه عقول، امير المومنين علي (ع) فرمود:"يا علي اذا رأيت الناس مقّربون إلي خالقهمم بأنواع البّر تقّرب إليه بأنواع العقل تَسْبِقهم."

چنين خطابي در خور كس نيست مگر در بين چنان انسان بزرگي كه موقعيت او در بين مردم همانند معقول بين محسوس است. معناي حديث مزبور اين است كه مسابقه با ديگران در امور خير و سبقت بر آنان اين است كه اگر ديگران به كثرت عبادات می پردازند تو به تحصيل معقولات كوشا باش تا از آنان در درجه پيش بگيری و چون ادراك علي بن ابي طالب(ع) حقايق را به بصيرت عقل بود، محسوسات و معقولات نزد او مساوی بوده و برای همين جهت بود كه فرمود:"لو كشف الغطاء ما ازددت يقيناً.")) معراج نامه، ص ۹۴، با اندك تغيير.

آنچه از متن گفتار علوی و تحرير آن در سخنان كليني و ابن سينا(رحمه الله) استنباط مي شود اين است كه گذشته از تنظيرهاي قبلي اولاً، علي (ع) نسبت به ديگران همانند ليلة القدر است نسبت به ايام و ليالي ديگر. ثانياً، در بين جمهور مردم حسّ گرا همسان معقول بين محسوسات است. ثالثاً، در ميان حكيمان و متكلمان صاحب نظر و عقل گرا چونان مشهود بين مفاهيم و معقولات است. رابعاً، در بين اوليا و عرفای شاهد و صاحب بَصَر همتای غايب بين مشهودات است... 

"محمّد"

ماه فرو ماند از جمال محمد (ص)      سرو نباشد به اعتدال محمد (ص)

قدر فلك را كمال و منزلتى نيست         در نظر قدر با كمال محمد (ص)

  وعده ديدار هر كسى به قيامت       ليلة الاسرى شب وصال محمد (ص)

آدم و نوح و خليل و موسى و عيسى      آمده مجموع در ظلال محمد (ص)

عرصه گيتى مجال همت او نيست        روز قيامت نگر مجال محمد (ص)

و آن همه پيرايه بسته جنت فردوس      ‏بو كه قبولش كند بلال محمد (ص)

همچو زمين خواهد آسمان كه بيفتد       تا بدهد بوسه بر نعال محمد (ص)

شمس و قمر در زمين حشر نتابد           نور نتابد مگر جمال محمد (ص)

  شايد اگر آفتاب و ماه نتابد            پيش دو ابروى چون هلال محمد (ص)

چشم مرا تا به خواب ديد جمالش         خواب نمى‏گيرد از خيال محمد (ص)

سعدى اگر عاشقى كنى و جوانى   عشق محمد بس است و آل محمد(ص)

 ولادت پیامبر عشق و رحمت، حضرت محمّد(ص) و امام علم و معرفت، حضرت امام صادق(ع) را گرامی می داریم.
غزل فوق زیباترین غزلهای دینی و از برترین غزلهای ادب پارسی است. این غزل بهترین شاهد برای این است که چرا سعدی را افصح المتکلمین و سلطان سخن می خوانند. جمال و زیبایی غزل آتچنان مشهود و عیان است که احتیاجی به قلم فرسایی چندانی نمی بینم. هر بیت پر از تلمیحهای بسیار زیبایی است که  ما را به یاد آیات و روایات و حوادث فراوانی از تاریخ زندگانی پیامبر(ص) می اندازد.  به نظر نگارنده اگر سعدی-علیه رحمةـ هیچ توشه ای برای آخرت به جز این غزل نداشته باشد ـ که بسیار داردـ لایق بهشت برین و اعلی علیین است.

اللهم صل علی محمّد آل محمّد

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

در ظل بو الحسنم، هشتم امام همام(ع)

حبل المتین درش، ملجای معتصمان

همنام و نسل علی(ع)، آن برتر ازلی

سالار لم یزلی، زو محترم حرمان

مهدی اخوان ثالث (م.امید)

شعر: ع.دهقان نژاد                    

  "باد ایستاد، بادبادک ها را کشت."                                            

سخنی چند در باب شعر مذهبی امروز

م.ا.محب علی                     

 شعر مذهبی در زمان ما به چند گونه  وجود دارد. شکلی از آن به صورت مذهبی در هیئت ها و محافل مذهبی یافت می شود، که اگر از شکل مد شدۀ عامیانه بی ارزش آن چشم بپوشیم اشعار لطیف و نغزی در این میان یافت می شود که از احساسات پاک مذهبی سرچشمه گرفته است و در میان همین اشعار گاه گاه به شعرهایی ادبی برمی خوریم که ارزش ادبی در خوری دارند.

 نوع دیگری اشعار مذهبی وجود که می توان آن را نوع فاخر نامید و آن بر دو قسم است. یک قسم نوع سنتی است که شعرایی چند در این زمینه فعالیت می کنند که حقیقتاً در توان خود و امکانات شعر سنتی امروز نقش خود را به خوبی ایفا کرده اند . قسم دیگر این ادب  و این گونه از اشعار بنا به اقتضای وضع ادب و زمان به صورت نیمایی و سپید سروده می شوند که بخش مهمی از شعرهای معاصر در این سبک است. متاسفانه در دو گونه اخیر شعرای ما هر گاه روی به ادب مذهبی آورده اند آنقدر شعارگونه ابیاتشان را سروده اند که شعر مذهبی که سهم عمدۀ ادب فارسی راشامل می شد افت بسیاری کرده و شاید آن شعرهایی که هر از گاهی بنا به مراسم و دلایلی سروده می شوند حتی ارزش شنیدن را هم نداشته باشند.

البته حق حکم می کند که افرادی را از این حکم مستثنی گردانیم. می توان از شعرای ادب دینی و مذهبی مرحوم قیصر این پور، آقای موسوی گرمارودی و تنی چند از دیگر استادها را نام برد که چراغ ادب مذهبی را روشن نگاه داشته اند. 

شعر "باد ایستاد، بادبادک ها را کشت." از دوست عزیزم "ع.دهقان نژاد" شعری است  لطیف و پر از احساس و بدون شعار. شاعر در این شعر گاه تصاویری را که بارها در ذهن خواننده بوده به شکلی نو اظهار می کنند تا که به حد تصاریر نو ارتقا پیدا می کند،  بعضی از تصاویر را نیز می توان  را اساساً نو و بدیع دانست. این شعر نمونه ای خوب و کمیاب برای شعر مذهبی امروز است.

به امید روزی که ادب دینی فارسی که در گذشته  شاید قریب به تمام ادب فارسی را در سیطره داشت و در تمام حوزه های اخلاقی، عرفانی، فلسفی و اعتقادی گسترده بود، بار دیگر به اوج بازگردد و ما شاهد ظهور همچون  سعدی و حافظ و  مولوی هایی دیگر در پهنۀ آسمان ادب فارسی باشیم.

"والحمدلله رب العالمین"

سلام بر او که خونش شرافت شناسنامه ی دین است . .

سلام بر او که کعبه را با خود به کربلا آورد . .

سلام بر مولای عشق و ایثار و تبسم  . . . . .

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

 ای علی که جمله عقل و دیده ای       شمه ای واگو از آنچه دیده ای۱

عید ولایت مبارک.

یا علی

   ((بسم الله الرحمن الرحیم))

                       السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی                                 

((بسم الله الرحمن الرحیم))

((اللهمَ ارزقنی شفاعة الحسین یومَ الورود))

 ((بسم الله الرحمن الرحیم))

((الحمد لله الذی لا یبلغ مِدحته القائلون)) سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند.(ترجمه نهج البلاغه٬محمد دشتی٬ خطبه ۱)

مقدمه:

 در آستانه بعثت سید النبین ٬رحمة للعالمین٬ پیامبر صلح و دوستی٬ حضرت محمد مصطفی(ص) هستیم. تصمیم گرفتم اشعار و ابیاتی از بوستان سعدی که مرتبط با پیامبر اکرم (ص) است را جمع آوری کنم تا هدیه ای نا قابل به دوستداران آن حضرت باشد. البته این تحقیق مقدمه و پیش درآمدی بر پژوهشی گسترده تر با عنوان ((معصومین در آثار سعدی)) که انشاءالله در آینده ای نه چندان دور به کمک دوستان علاقه مند نگاشته خواهد شد. ضمناُ این تحقیق کامل نیست و دارای عیوبی است که ناشی از ضعف علمی نگارنده می باشد. امیدوارم با انتقاد های سازنده خود مرا در برطرف کردن آنها راهنمایی کنید.

((بسم الله الرحمن الرحیم))

"آ الف"

عید است و از برای عیدی٬ هدیه ای فراهم آورده ایم...

((بسم الله الرحمن الرحیم))

قال الإمام علی (ع): ((العِلمُ نهرٌ وَ الحِکـمةُ بحرٌ وَ العلماءُ حول النّهرِ یَطوفونَ وَ الحکماءُ وَسَطَ البحرِ یَغوصونَ وَ العارفون فی السُفنِ النّجاةِ یَسیرونَ))

میلاد یکی از دلایل خلقت٬ امیر المؤمنین و امام العارفین٬ امام علی(ع) را گرامی می داریم.

نه در اختر حرکت بود نه در قطب سکون     گر نبودی به زمین خاک نشینانی چند

 علی (ع) همان است که پیامبر آفرینش خود و او را از یک نور و یک شجر فرمودند.
علی(ع) همان است که در انجیل "الیا" و در تورات "بریء" و در زبوز "اریّ" و نزد رومیان"بطریسا" و...

((بسم الله الرحمن الرحیم))

ولادت جواد الائمه٬ حضرت امام محمد تقی (ع) را تبریک عرض می کنیم.
امید است که سخنان و رنمودهای این بزرگوار چراغی باشد برای ما در تاریکی عصر و  بخشش و کرمشان شفاعتی در قیامت.
از خداوند می خواهیم که به بزرگی این امام بزرگوار٬ عاقبت ما را به خیر گرداند:

خدایا به حق بنی فاطمه(ع)       که بر قول ایمان کنم خاتمه

    اگر دعوتم رد کنی ور قبول         مرا دست و دامان آل رسول(ص)

"سعدی٬ گلستان"

در ادامه مطلب اشعار و روایاتی در مورد حضرت امام جواد(ع) نقل شده است.

ای امام من!بت های جهان فراوانند اما کسی نیست که با دست های ابراهیم وار خود آنهارا بر اندازد .نمی دانم چه زمانی این ابلیس سیرتان به ظلم خود پایان می دهند وانسان های بی گناه را به حال خودمی گذارند.

ای یوسف زهرا!دردوغم روبه فزونی است .اما درمان کننده ای نیست .درد گل های نرگس درد چشم انتظاری است .دردی جان کاه و کسی را یارای تحمل آن نیست .آنان غمی ندارند جز دوری تو زخمی که سالها سر باز کرده است اما تسکین نمی یابد .

ای پناه عالم!تو پیدایی اما فقط چشمان خاص تورا می بیند ودرک می کند .من شاید هر روز تورا می بینم اما نمی شناسم تورا که اگر می دیدم شاید کمتر گناه می کردم ودلت را به درد نمی آوردم اگر من تورا روزی ببینم نمی دانم چگونه سرم را از شرم بالا بیاورم .

ای گل نرگس !بیا وببین که مارقین وقاسطین روزگاربه حرم علوی تجاوز کرده اندو حریم آن مکان قدسی را زیر پا نهادند وبه مولایی اهانت کرده اند که حتی در زمان حیاتش به او اجازه ی سخن ندادند ووی را مجبور به در میان گذاشتن اندوه خود با چاه کردند .

مهدی جان!تو آن نوری که جهان را فرا می گیری آن زمان که دنیا ظلم را پیشه خود ساخته باشد .تو آن خورشیدی که سالها پشت ابر تاریکی وظلمت منتظر طلوع خود هستی .

اکنون باز آی وباغ های خزان زده ایمان واندیشه را با طراوت وجودت به بهار روشن وهمیشه سبز یقین تبدیل کن.

((بسم الله الرحمن الرحیم))

 بهتر از نيكي ، نيكو كار است ، وزيباتر از زيبائي ، گوينده آن است ، و برتر از علم حامل آن است ، وبدتر از بدي ، عامل آن است ، ووحشتناك تر از وحشت ، آورنده آن است.
"امام هادی(ع)"

شهادت امام هادی(ع) را تسلیت عرض می کنم.
 امام هادی(ع) شاید مظلوم ترین امام نباشد اما بی شک مهجورترین آنهاست. این مهجوری هنوز هم ادامه دارد. هتک حرمت های حرمین شریفین دلیلی بر این مدعاست. علت این هتک حرمت ها چیست؟ شاید بگویید جنبش های سلفی گری و وهابیت. این سخن ممکن است تا حدودی صحیح باشد اما دلیل این واکنش ها چیست؟ آیا رفتارهای بعضی از به ظاهر شیعیان دلیل این واکنش ها نیست؟ چه کسانی از درگیری بین مسلمانان سود می برند؟ همه چیز واضح و روشن است.
در ادامه مطلب قطره ای از دریای بیکران علم امام هادی(ع) نقل شده است.

((بسم الله الرحمن الرحیم)) 

قال علی(ع): " لَقَد کُنتُُ اَنظُر اِلیها فَتنکشِفُ عَنّی الهَمومَ و الاَحزانَ"

"هرگاه به فاطمه (س) نظر کردم غم و اندوهم برطرف شد." 

هفته زن٬ روز مادر و ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) را تبریک عرض می کنیم.

                                                                                                     عکس:م.ا.محب علی                                  

ایام شهادت حضرت فاطمه(س) را تسلیت عرض می کنم.

در مورد مطلبی که در ادامه می آورم باید بگویم، که اگر در این مورد صحت این موضوع و نیز حقیقت جویی نگارندۀ آن استاد سید جعفر شهیدی اندکی تردید داشتم، هرگز این پست را نمی نوشتم...

امید است که دوستان بر من خرده نگیرند و این پست نیز موجب تفرقه نگردد.

قبل از خواندن این داستان حدیثی از امام حسین(ع) می آورم، که فرمود:((فَإذا مُحصُّوا بِالبَلاء قَلّ الدَّیّانونَ)) (آنجا که آزمایش پیش آید دینداران اندک خواهند بود.) خداوند عاقبت ما را به خیر کند.

((خانۀ آیشه ماتم کده است. علی (ع)، فاطمه(س) عباس، زبیر، فرزندان فاطمه حسن، حسین دختران او زینب و ام کلثوم اشک می ریزند.
علی (ع) به همکاری اسماء بنت عمیس مشغول شست و شوی پیغمبر(ص) است. در آن لحظه های دردناک بر آن جمع کوچک چه گذشته است؟ خدا می داند. کار شستشوی بدن پیغمبر(ص) تمام نشده، بانگی بگوش می رسد:الله اکبر.
علی به عباس:
_عمو. معنی این تکبیر چیست؟

_معنی آمن این است که آنچه نباید بشود شد.

دیری نمی گذرد که بیرون حجرۀ عایشه همهمه و فریادی بگوش می رسد. فریاد هر لحظه رساتر می شود:
_بیرون بیایید! بیرون بیایید! وگرنه همه تان را آتش می زنیم!
دختر پیغمبر(ص) بدر حجره می رود. در آنجا با عمر روبرو می شود که آتشی در دست دارد.

_عمر! چه شده؟ چه خبر است؟

_علی(ع)، عباس و بنی هاشم باید به مسجد بیابند و با خلیفه بیعت کنند!
_کدام خلیفه؟ امام مسلمانان هم اکنون درون خانۀ آیشه بالای سر پیغمبر(ص) نشسته است.
_از این لحظه امام مسلمانان ابوبکر است. مردم در سقیفۀ بنی ساعده با او بیعت کرده اند. بنی هاشم هم باید با او بیعت کنند.
_و اگر نیایند؟
_خانه را با هر که در او هست آتش خواهم زد مگر انکه شما هم آنچه مسلمانان پذیرفته اند بپذیرید.

-عمر می خواهی خانۀ ما را آتش بزنی؟
_آری.

و آن بزرگوار در بستر مرگ اینچنین فرمود:

(( بخدا سوگند! اگرپای در میان می نهادند و علی را در کاری که پیغمبر(ص) به عهدۀ او نهاد می گذاردند، آسان آسان آنان را به راه راست می برد و حق هریک را بدو می سپرد...

اگر چنین می کردند، درهای رحمت از زمین و آسمان بر روی آنان می گشود. اما نکردند...

منظومۀ محبت زهرا و آل او

بر خاطر کواکب ازهر نوشته اند

دوشیزگان پرده نشین حریم قدس

نام بتول بر سر معجر نوشته اند

[خواجوی کرمانی،دیوان]

حضور تو اتفاق بزرگیست

در فهرست نام های محبوب ما

که درگیر زمین مانده ایم

که از آفتاب دور مانده ایم

که تقدیرمان

به تاریکی می زند

در فقدان روشنایی تو

خانمی که شما باشید ..

ما در نیمه ی تاریک جهان

درگیر بن بست های بی انتهای زمین

مانده ایم

درگیر قانون تلخ زیستن در سایه

و اگر حضور تو در حوالی ما نباشد

و اگر یادآوری نام تو

و تکرار حضور تو در روزگارمان نباشد

سخت خواهد گذشت

خانمی که رنگ آبی تان چشم آسمان را می سوزاند .............

میلاد امام حسن عسگری(ع) مبارک باد.